Urodzona w świeżo odgruzowanym Wrocławiu, w połowie zeszłego wieku.
W 1975 roku ukończyła wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej.
Pod koniec lat siedemdziesiątych rozpoczyna pracę pod okiem wrocławskiego scenografa i pedagoga Marcina Wenzla.
W roku 1985 wraz z grupą zapaleńców wyjeżdża do Zakopanego tworzyć teatr Witkacego.
Współpracuje z Andrzejem Kreutz Majewskim („np Edyp” wg Sofoklesa), Tadeuszem Brzozowskim
(„Wielki Teatr Świata” wg Calderona), Elżbietą Wernio („Gracz” wg Dostojewskiego) i Andrzejem Dziukiem ( m.in.: „Dr Faustus” wg Marlowe’a, „Sonata b” Wtkacego, „Cabaret Voltaire” ).
Po pięciu latach wraca do Wrocławia, rozpoczyna stałą współpracę z Teatrem Dramatycznym w Wałbrzychu i Teatrem Współczesnym we Wrocławiu. W 1993 roku dostaje Grand prix na Festiwalu Klasyki Polskiej w Opolu za scenografię do „Historyji o Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” w reżyserii Piotra Cieplaka. W latach 90. współpracuje z Piotrem Cieplakiem, Jackiem Orłowskim i Pawłem Kamzą w teatrach Warszawy ( Dramatyczny i Rozmaitości), Łodzi (Powszechny) i Szczecina (Współczesny). Wiąże się z teatrem Jacka Głomba w Legnicy.
Tworzy scenografię spektakli plenerowych („ Sen Nocy Letniej” w ujeżdżalni koni w Dworzysku w reżyserii Krzysztofa Kopki, „Ballada o Zakaczawiu” w kinie Kolejarz na Zakaczawiu w Legnicy w reżyserii Jacka Głomba, „ Happy End” w hali Stoczni Gdańskiej w reżyserii Marjorie Hayes (zainicjowanie nowej sceny Teatru Wybrzeże), „Wlotka” Pawła Kamzy w starym supersamie w Legnicy.
Od 2002. roku stale wspomaga wrocławski Teatr Ad spectatores.
Ewa Beata Wodecka