Burdel na kółkach

W każdym porządnym mieście jest dom publiczny. Metropolie powyżej stu tysięcy mieszkańców mają ich nawet po kilkanaście. W jednym z takich przybytków toczy się akcja, której przebieg trudno przewidzieć. Bowiem jest to nie tylko ekskluzywny burdel ale również przybytek, w którym zasady przebywania oparto na bardzo dziwnych regułach. Jak to bywa w życiu sąsiedzi nie są do końca zadowoleni z położenia ośrodka rozpusty. Nie dość, że całą noc słychać dziwne odgłosy to jeszcze telewizor nastawiony na maxa zakłóca spokojny sen. Ale sąsiedzi też nie należą do normalnych i mają swoje grzechy na sumieniu. Burdel na kółkach to wieczorek kokainowo-alkoholowy z największymi idiotami z teleturniejów w tle.

FRAGMENTY RECENZJI:

„Tempo zdarzeń przekonuje. Właściwie z trudem da się zliczyć chwile bez uśmiechu. Paradoksalne dialogi na cztery nogi, feeria błazeńskich gagów, erotyczne umizgi, nieoczekiwane zwroty akcji, przerysowane szaleństwo postaci czynią wieczór dość przyjemnym.”

Teatralny.pl ; Leszek Pułka – „Pieprzny kabarecik”

„Macieja Masztalskiego i jego zespół widywaliśmy już w różnej formie (…) jednak tak dobrze, jak na najnowszej premierze nie bawiliśmy się już dawno.

(…) Oparty na paradoksach i nieoczekiwanych zwrotach akcji spektakl przez cały czas magnetycznie utrzymywał uwagę widzów, przynajmniej tych, którzy zaakceptowali ekstremalny humor i absurdalne zderzenia różnych odcieni rzeczywistości.(…) Spektakl spodoba się tym, którym nieobca jest odrobina tyłeczków, odmiennych stanów świadomości, szaleństwa. Nie zachwyci purytan, oburzy fundamentalistów religijnych, na śmierć zanudzi ponuraków. Z sąsiedztwem prawdziwego teatru po lewej i wyimaginowanej kaplicy po prawej, przybytek, który okazał się, wbrew tytułowi spektaklu, stacjonarny i osadzony, sprawdził się (…) jako wehikuł literackiej weny i nieokiełznanego humoru.

Teatr dla Wszystkich; Jarosław Klebaniuk – „Która panna czarną ma”